Κυριακή, Νοεμβρίου 23

6:25 μ.μ.

Ο Οδυσσέας δεμένος

                                ...ότι Ζητάς θα Αποκτήσεις !                           

Με δέσαν στο κατάρτι,
κάποιο παγωμένο Μάρτη, 
κάποιοι υπεράνω υποψίας, 
αναμφιβόλου αξίας,
όπως τον Οδυσσέα,
κει κάτω στον Περαία,
και μ’ άλλους νοματαίους
ριχτήκαμε "εις ματαίους
αγώνας"...  για το χρήμα,
μια πλάνη... 
                       κι ήταν κρίμα..

Για γέφυρα* προδιαγραφές,       *αξιωματικός βάρδιας
ήτανε, οι σπουδές,
μα,  βρέθηκα κουζίνα*                          *βοηθός μάγειρα
με λάντζα και φασίνα.

Πιστά εφοπλιστόσκυλα,
όπως τα κυνηγόσκυλα,
με βούτηξαν σαν θήραμα...



Ακόμα ένα πείραμα.

Πειραματόζωα οι "μικροί",
που απ' τη πρώτη τη στιγμή
που μπαίνουν στο καράβι
κάποια τομάρια μπράβοι
θα τους εκμεταλλευτούν
και τις δουλειές που δεν μπορούν
νόμιμα να καλύψουν*                                    *ελλιπής σύνθεση πληρώματος
(τ' αφεντικά να γλείψουν)
βάζουν να κάνουν τα παιδιά,
γλυτώνοντας έτσι λεφτά
από την εταιρεία...

Στις πρύμες στη τραπεζαρία
επήρα όλες τις γνώσεις,
και στη στεριά ζούσα με δόσεις….

"Εν τη αφίξει" στο καράβι,
κάποιοι μας είχαν παραλάβει, 
κάποιοι ξεφτιλισμένοι,*                          *χωρίς κανόνες ηθικής
που μας την είχανε στημένη...
και τάχα για να μάθουμε,
που,  κακοχρονονάχουνε,
μας κάνανε χαμάλια,
και απ' τη κούραση σμπαράλια...

Για όλα αυτά τα χάλια,
παίρναμε, σημερινό
μηνιαίο τακτικό μισθό,
που 'ταν δεν ήταν εκατό,
υπολογίζοντας σε ευρώ, 
να κοπανάμε τα σίδερα*                *ματσακόνι (ξεσκούριασμα με σφυρί)
ως τα απομεσήμερα,
γι αυτά τα φραγκοδίφραγκα.
Τον κάθε δε βαρύμαγκα
να κάνει τον καμπόσο
και να διατάζει κάθε τόσο.

Βρέθηκα αιχμαλωτισμένος
Ro-ro ship
σαν νάμουνα δεμένος
κι εγώ, πα' στο κατάρτι.

Από της γης την άκρη
ένα εισιτήριο, στην ουσία,
ήταν μικρή περιουσία.

Της γης οι κολασμένοι !!

Σαν καταδικασμένοι,

χωρίς επιστροφή, 
μία ζωή στη φυλακή,
να ατενίζουμε απ' τις ράδες
όλοι οι πιστιρικάδες,
τα στεριανά τα φώτα,
και λέγαμε: "... σαν πρώτα
μια μέρα εμείς θα ζούμε...", 
για,  να παρηγορηθούμε.



Ro-ro ship
Πριν να μπαρκάρω 
                           μούχαν πει

πως..."θα βρεις 
                    παράδεισο εκεί,
όλοι θα σε ζηλεύουν
και θα σε κολακεύουν,
σύντομα θα πλουτίσεις,
ότι ζητάς θα αποκτήσεις
και ευτυχής θα ζήσεις"

Ένθεν κα κείθεν

άκουγα τέτοια "δήθεν".

Ποτέ δεν μου 'πε ρε κανείς
"...που πας ταλαίπωρε να μπεις ! ?

Ούτε κι ο καπετάνιος,

που τόπαιζε αρειμάνιος*...                   *έκανε τον άγριο

Μήπως ο συγγενής ο Μίμης
έχει το όλον της ευθύνης ?

Γιατί ρε καπτα Μήτσο ?

Γιατί ρε θείε Μήτσο ?
Γιατί έκανες τη πάπια.. ?
αφού ‘ξερες πως χάπια,
και λόγια της παρηγοριάς,
ξεγέλασμα "ανηφοριάς"*                                    *δύσκολη και επικίνδυνη ζωή
είναι για τους δυστυχισμένους,
απ’ τους κονομημένους,
αυτές οι υποσχέσεις,
που λέν'  "πως θα μπορέσεις
            ν’ αφήσεις τη μιζέρια
      αν έρθεις στα πετρέλαια,*                       *στα δεξαμενόπλοια
 ή στα "Ρο Ρο"* ή στα βουβά,*             *Roll on Roll off' για αυτοκίνητα κ.λ.π
       δουλειά στα πλοία γενικά                
          και στα φορτία χύμα,*                           *φορτηγά πλοία
                 όλα θα πάνε πρύμα..."
______________________________




Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 104 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

αlbum


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.